Friday, November 12, 2010

 სახლში  ერთ ძველ კასეტას მივაკვლიე და წარსულმა  გamitac.  საერთოდ  ჩანაწერებში  ეს მომენტი საკმაოდ ზედმეტადაც კი  წარმოვაჩინე,მაგრამ  ბუნებრივიცაა ....    გარდასულის გახსენება ხშირად აწმყოში საკუთარი ფუნქციის გაცნობიერებაში გვეხმარება.გაკვეთილი შესაძლოა ნაკლებად გამოგვაქვს ,მაგრამ მაინც სასიამუვნოა ,ცოტა სევდიანიც.

კასეტის დასაწყისი "ახალგაზრდა ეროვნულ-დემოკრატების" კონფერენციით იწყება.თავის დროზე გაზეთის მოსამზადებლად გადმოვიწერე .

ედეპეში სამი წელი გავატარე  და არ მიკვირს,რომ იქაურობა მეხსიერებაში  დაილექა. დიდი ხანია ამაზე ნაკლებად ვფიქრობ,თუმცა ცოდვა გამხელილი სჯობია-რაც დრო გადის.....კარგი მეტი მახსენდება,ვიდრე ცუდი...იშვიათად, მაგრამ მაინც .ცხადია

პარტიიდან  წამოსვლის შემდეგ კობასთან  და ნინოსთან ერთად "დამოუკიდებელი სტუდენტური მოძრაობა " გავაკეთეთ .  ჩვენს გვერდით სხვებიც იყვნენ ,მაგრამ ერთად ბოლომდე ჩვენ სამნი დავრჩით.
სამწუხაროდ ნინო  ცოცხალი აღარაა . უკურნებელმა სენმა იმსხვერპლა .

 არ მინდა ნეკროლოგი დავწერო . ერთს ვიტყვი-ერთერთი საუკეთესო ადამიანი და მეგობარი იყო, ვისაც ოდესმე შევხედრილვარ  ქართლური პირდაპირობით, საქმის კეთების სიყვარულით .
 გული დაგვწყვიტა მისმა გარდაცვალებამ,თუმცა ცხოვრება ყველას გვაჩვევს მწარე სიურპრიზებს.
ეს საქართველოს სტუდენტური ჩემპიონატის ფრაგმენტებია:






მონტაჟიც არ გამიკეთებია, ისე ავტვირთე .
მარტო ფეხბურთი? ათეულობით პოეზის საღამო, შემოქმედებითი შეხვედრები, გამოფენათა სერია , სადისკუსიო კლუბი ,სადაც აქტუალური თემები განიხილებოდა . ათეულობით ცოტაა :D  მგონი მეტი ,თან ეს ყველაფერი საკუთარი  სახსრებით ან ენერგიით.დღევანდელი გადასახედიდან ფანტასტიური რეზულტატია . არა მგონია  ჩვენი რეკორდი ვინმემ მოხსნას . ასეთ ენთუზიაზმს ბევრი სიგიჟეში ჩაგვითვლის. ასეთები ვიყავით-მონდომებული , გულანთებულები.
შედეგი ? საქმე ვისწავლეთ, ორგანიზაციული სირთულეების გადალახვა .ეს მე ძალიან დამეხმარა . გვეხალისებოდა,ვაკეთებდით, რაც გვსურდა ,თუმცა ნელნელა ასაკმა თავისი ქნა. ჩვენ ჩვენი სამსახური ვიპოვეთ .  გარკვეული  სერიოზული პროექტები შემდეგშიც განვახორციელეთ...ცალცალკე თუ ერთად.

კასეტაში ერთი საათი მარტო ტელევიზიით ჩვენზე გაშუქებული  სიუჟეტებია .ერთ საიდუმლოებასაც გაგიმხელთ-თუ პარტიაში თავის პოვნა გამიჭირდა, სტუდენტური ორგანიზაციის პოტენციალი ბოლომდე გამოვიყენეთ, ტკბილად დაბერდა  ის ეტაპი  -
ბროწეულაში მატარებელზე შეხტომა , ბათუმში სამარშუტო ტაქსში ძილი , ზოგი ბიუროკრატის გაუგებარი  ისტერიის  და ეჭვის თანხლებით....
ამასობაში  კი  კასეტაც დამთავრდა და აწმყოში ვარ . კეთილი იყოს ჩემი ფეხი მიწიერ  სალხინებელში. :D

No comments:

Post a Comment